ΤΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΙΝΩ ΟΤΑΝ ΜΕΓΑΛΩΣΩ...

1980: Παιδίατρος!!! Αγαπώ πολύ τα παιδιά (ως μοναχοπαίδι ή απλώς "just because"), οπότε τι καλύτερο;;; Δάσκαλος άλλωστε δε μου πάει με τίποτα!!!

1985: Χορεύτρια και Παιδίατρος… Εκτός από τα παιδιά, αγαπώ και το χορό… Πολύ!!! Όταν δεν κοιμάμαι και δεν είμαι στο σχολείο, απλά δε σταμάταω...

1990: Παιδίατρος;;; Με τέτοια απόδοση και δυνατότητες, γιατί όχι;;; Μπορείς!!! (Θέλεις;;;)

1992: Χμμμ… Δικηγόρος ή κάτι σε Τουριστικά Επαγγέλματα ή Παιδίατρος (αφού το λέω από 5 ετών, κάτι θα σημαίνει… πέραν της μεγάλης μου αγάπης για τα παιδιά…). Μια έκφραση μεταξύ απορίας και ανησυχίας στο πρόσωπο του Γ.

1993 (Αρχές): Σίγουρα όχι Παιδίατρος, αλλά ούτε και Δικηγόρος… Τα Τουριστικά έχουν γίνει «μόδα», οπότε ούτε αυτό… Ας σπουδάσω κάτι πιο «φευγάτο» και βλέπουμε!!!

1993 (Τέλη): Θα σπουδάσω Πολιτικές Επιστήμες με Ευρωπαϊκή κατεύθυνση… δεν υπάρχει (ακόμη) στην Ελλάδα, οπότε θα έχει «γκραν σουξέ»… άσε που θα ψαχτώ για Βρυξέλλες- Επιτροπή, Συμβούλιο και τα συναφή… Θα κάνω κι ένα μεταπτυχιακό στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο. Ποιός με πιάνει!!! Γουστάρω τρελά την ιδέα της "Ενωμένης" Ευρώπης (τρομάρα μου - δικαιολογήστε μου το νεαρό της ηλικίας) χωρίς σύνορα (δις τρομάρα μου), ανοιχτή σε όλες τις προοπτικές (στις τρεις καίγεσαι - τρομάρα σου)!!!

1994: Βαλίτσες για Αγγλία… Μεγάλο «σχολείο» γενικώς!!!

1998: Βαλίτσες και βόρεια για μεταπτυχιακό… Μακράν η καλύτερη χρονιά στην Αγγλία!!!

1999: Αίτηση για «stage» στις Βρυξέλλες (δις)… Τζίφος (δις)… Απότομη προσγείωση!!! Ρε, κι εκεί πρέπει να έχεις άκρες; Εγώ που νόμιζα ότι μόνο στο Ελλάντα απουσιάζει η αξιοκρατία!!!

1999 (Οκτώβριος): Επιστροφή στο Ελλάντα…  Αρχίζει το «ψάξιμο» μαζί με την «προσαρμογή» στην οικογενειακή εστία… Το internet είναι το βασικό μου «εργαλείο». Όπου υπάρχει ο όρος «Ευρωπαϊκός» ή «Διεθνής» στέλνω βιογραφικό… Παράλληλα, υποβάλλω τα χαρτιά μου για «αναγνώριση» από το ΔΙΚΑΤΣΑ ( ΜΑ ΠΟΣΟ ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ!!!).

2000: Ήδη 5-6 μήνες ψάξιμο. Αποστολή πάνω από 50-60 βιογραφικών (ταχυδρομικώς)… 5 αρνητικές απαντήσεις από Υπουργεία (ΝΑΙ, έστειλα ΠΑΝΤΟΥ) και 5 απαντήσεις για «stage» αλά Ελληνικά – δηλ. «Έλα χωρίς μισθό να σε εκπαιδεύσουμε και βλέπουμε…». Τελικά, προκύπτει μια ενδιαφέρουσα πρόταση (χωρίς μισθό βέβαια)… Δέχομαι, φυσικά!!! Ξεκινάω…

2000 (Μάιος): Τηλεφώνημα για συνέντευξη από ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ!!! Έψαχναν να βρούνε «ποιανού είμαι» γι’ αυτό δεν είχαν καλέσει νωρίτερα… Πηγαίνω για να δουν τον «εξωγήινο» που έστειλε βιογραφικό ταχυδρομικώς σε Γεν. Γραμματεία Υπουργείου… Το σύμπαν συνωμοτεί και δέχομαι πρόταση για δουλειά, με μισθό!!! Ξέρω, είναι δύσκολο να το πιστέψετε και μάλλον οι περισσότεροι δε θα το πιστέψετε (όπως και το 90% των φίλων και συγγενών), αλλά όντως με προσέλαβαν χωρίς να έχω κανένα «βύσμα» ή «δόντι» ή «άκρη» !!! Ρε είδες το Ελλάντα;;; Μήπως το είχα παρεξηγήσει;;; Μπα, ο τύπος ήταν μια από τις ελάχιστες εξαιρέσεις και δε μάσησε να αφήσει έξω τους «συστημένους» για να μου δώσει μια ευκαιρία… και δεν είμαι ξανθιά ούτε κατά διάνοια!!!

2001 (Οκτώβριος) : Η «ομάδα» (πλέον) είναι ευχαριστημένη μαζί μου και μου προτείνει μια νέα θέση στο νέο Υπουργείο που θα αναλάβει… Φουλ Ελληνική Προεδρία της Ε.Ε.!!! Μοναδική εμπειρία… αν και απίστευτο ξεζούμισμα… Ευτυχώς, είχα την τύχη να γνωρίσω 5-6 εξαιρετικούς ανθρώπους – το υπόλοιπο περιβάλλον, ήταν επιεικώς απαράδεκτο… Οι φόβοι μου για το Δημόσιο επιβεβαιώνονται…

2004: Αλλαγή Κυβέρνησης… Έχω «χαρακτηριστεί», οπότε αν και κάποιοι «μόνιμοι» θα ήθελαν να με κρατήσουν με το νέο σχήμα, δεν μπορούν διότι αυτές οι θέσεις είναι «πολιτικές»… Προκύπτει πρόταση για την Εμπορική Τράπεζα. Με γνωρίζουν πλέον οι «κύκλοι» (στους οποίους δεν ανήκα ποτέ στην πραγματικότητα) και με φέρνουν σε επαφή…

2004-2006: Η Μαύρη Εποχή. Καταλαβαίνω γιατί αποκαλούν τις Τράπεζες «Ιδρύματα». Όλα τα συμπλεγματικά άτομα μαζεμένα, με απειροελάχιστες εξαιρέσεις… Ήδη μετά τους 3 πρώτους μήνες αρχίζω να ψάχνω για κάτι άλλο… ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ!!! Εντός, εκτός, παντού!!!

2006 (Μάιος): Φίλος και μέντορας, επί εποχής «Υπουργείου», μου αναφέρει ότι μεγάλη Ελληνική πολυεθνική ψάχνει κόσμο για την εμπορική της επέκταση στο εξωτερικό. Με ρωτάει αν με ενδιαφέρει ώστε να τους δώσει το βιογραφικό μου (εκείνον κάλεσαν, αλλά είχε άλλα σχέδια - και καλά έκανε) και η απάντηση χωρίς δεύτερη σκέψη είναι «ΝΑΙ»!

2007 (Αρχές): Μέσα σε 6 μήνες περνάω από τις «Πωλήσεις» στη «Διαχείριση Έργων» χωρίς να το καταλάβω... Εγκατάσταση στη Μαδρίτη, επίσης χωρίς να το καταλάβω… Ενδιαφέρουσα εμπειρία… Μου άρεσε πολύ η Μαδρίτη (από το 1997 που πήγα για ένα χρόνο στο πλαίσιο των σπουδών μου), αλλά εκείνη την περίοδο πράγματι την ερωτεύτηκα…

2009 (Τέλη): 3 χρόνια μετά, ήρθε η στιγμή να αναχωρήσω από τη Μαδρίτη, χωρίς σαφές πλάνο… κι ενώ οι κούτες με τα πράγματά μου είναι ακόμη καθοδόν για Αθήνα, προκύπτει το Μαρόκο!!! Τι;;; Πώς;;; Πού;;;

2010 (Αρχές): Η συμμετοχή μου στο «έργο» θα είναι για 6 μήνες (δηλ. για τουλάχιστον 9-10) – όσο διαρκεί το «στήσιμο»… Τρελή δουλειά. Τρελή κατάσταση. Τρελή ομάδα. Σούπερ!!!

2010 (Οκτώβριος): Πρόταση να αναλάβω τη διεύθυνση της νεοσυσταθείσας εταιρείας. Χμμμ… Ενδιαφέρον… Πολλή πίεση, αλλά και πολύ καλή εμπειρία… Σκέψου το μέλλον!!! Μη σκέφτεσαι το οικονομικό… Θα φτιάξει κι αυτό μόλις «δείξεις έργο»!!! Άλλωστε δεν είναι το μόνο που μετράει… (Τί ήθελα να γίνω όταν μεγαλώσω;;;)

2013 (Απρίλιος): Ακόμη πιο πολλή πίεση. Σχεδόν καθόλου κοινωνική ζωή. Τα χρήματα όχι μόνο δεν έχουν αυξηθεί, αλλά είναι και λιγότερα (η «κρίση» βλέπεις!!!) κι εγώ αναρωτιέμαι πού θέλω να βρίσκομαι τα επόμενα χρόνια (για την ακρίβεια, τους επόμενους μήνες, αλλά ας είμαστε «ρεαλισταί – τί κι αν υπήρξαμε ερασταί», που λέει και το λαϊκό άσμα!!!).

Έχω πλήρη συνείδηση ότι δεν είναι εδώ η ζωή που θέλω να ζήσω και κάνω ασκήσεις θάρρους και ψυχραιμίας στον εαυτό μου για να μην παρασυρθώ από το «συναίσθημα», αλλά, όπως πάντα, να επικρατήσει η λογική… Δε θα αναφερθώ καν στο γαμημένο το φιλότιμο γιατί θα με πείτε γραφική και με το δίκιο σας!!!

Μια από αυτές τις μέρες, θα ξυπνήσω και θα είμαι εγώ πρώτη στη λίστα με τις εκκρεμότητες και θα επαναπροσδιορίσω τί θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω...

Μέχρι να έρθει εκείνη η μέρα, αρκούμαι απλώς στο να ξυπνάω…

Δεν ανησυχώ…

«Τ’ αγριογούρουνο αντέχει» (Πολύ!! Αρκεί να μην «καεί» εν τω μεταξύ)!!!

[Ξέρω!!! Το άσμα λέει «αγριολούλουδο», αλλά αυτή είναι διασκευή εξ Αγγλίας…

Αμέσως να με κράξετε!!!]

 

ΑΝΤΕ ΒΡΕ, ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ & ΚΑΛΑ ΚΡΑΣΙΑ!!!

 

 

Υ.Γ.1 Αυτή η ερώτηση (τίτλος) πρέπει να απαγορευτεί δια ροπάλου. ΤΕΛΟΣ!!!

Υ.Γ.2 Μην φανταστείτε ότι ξύπνησα με τη σκέψη να μοιραστώ, έστω και με αυτό τον αλλόκοτο τρόπο, το βιογραφικό μου. Αφορμή υπήρξε πρωινή "κουβέντα" με πολύ αγαπημένο φίλο που "χτύπησε φλέβα" (η κουβέντα, όχι ο φίλος)...

Υ.Γ.3 I will make the rest of my life, the best of my life... άλλο πρωινό "καμπανάκι"... Πάμε όλοι μαζί!!!

 

 

.........................................................